عنه عليه السلام : طَبيبٌ دَوّارٌ بطِبِّهِ ، قد أحكَمَ مَراهِمَهُ ، و أحمى (أمضى) مَواسِمَهُ ، يَضَعُ ذلكَ حَيثُ الحاجَةُ إلَيهِ ، مِن قُلوبٍ عُميٍ ، و آذانٍ صُمٍّ ، و ألسِنَةٍ بُكمٍ ، مُتَتبِّعٌ بدَوائهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ و مَواطِنَ الحَيرَةِ ، لَم يَستَضيئوا بأضواءِ الحِكمَةِ ، و لَم يَقدَحوا بزِنادِ العُلومِ الثّاقِبَةِ ، فهُم في ذلكَ كالأنعامِ السّائمَةِ ، و الصُّخورِ القاسِيَةِ .
امام على عليه السلام : طبيبى بود كه با داروى خود ميان مردم مى گرديد. مرهمهايش را درست و آماده كرده و ابزار داغ كردنش را تافته بود و آنها را بر هر جا كه لازم بود، از دل هاى كور و گوش هاى كر و زبان هاى گنگ، مى گذاشت. با داروى خود بيمارى هاى غفلت و سرگردانى را در كسانى كه از پرتوهاى حكمت روشنايى برنگرفته بودند و با آتش زنه هاى دانش هاى درخشان شعله اى برنيفروخته بودند، و همچون حيوانات چرنده و تخته سنگهاى سخت بودند، درمان مى كرد.
عنه عليه السلام : و أشهَدُ أنَّ محمّدا عَبدُهُ و رَسولُهُ ،
دَعا إلى طاعَتِهِ ، و قاهَرَ أعداءَهُ جِهادا عَن دِينِهِ ، لا يَثنيهِ عَن ذلكَ اجتِماعٌ على تَكذيبِهِ ، و التِماسٌ لإطفاءِ نُورِهِ .
امام على عليه السلام : گواهى مى دهم كه محمّد بنده و فرستاده خداست، به فرمانبرى از خدا فرا خواند و در راه دفاع از دين او، دشمنانش را مقهور ساخت، همداستانى [دشمنان خدا] بر تكذيب و مخالفت او و كوشش آنان براى خاموش ساختن نورش، او را از اين كار [كه دعوت به طاعت خدا و دفاع از دينش بود] باز نمى داشت.
عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ سبحانَهُ بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله نَذيرا للعالَمينَ ، و مُهَيمِنا علَى المُرسَلينَ .
امام على عليه السلام : خداوند سبحان، محمّد صلى الله عليه و آله را فرستاد تا به جهانيان هشدار دهد و گواه بر پيامبران باشد.
عنه عليه السلام : أرسَلَهُ داعِيا إلَى الحَقِّ و شاهِدا علَى الخَلقِ ، فبَلّغَ رسالاتِ ربِّهِ غَيرَ وانٍ و لا مُقَصِّرٍ، و جاهَدَ في اللّه ِ أعداءَهُ غَيرَ واهِنٍ و لا مُعَذِّرٍ، إمامُ مَنِ اتَّقى ، وَ بصَرُ (بَصيرَةُ) مَنِ اهتَدى .
امام على عليه السلام : خداوند او را براى دعوت به حق و گواه بودن بر مردمان فرستاد و آن حضرت پيام هاى پروردگارش را، بدون كمترين سستى و كوتاهى، ابلاغ كرد و با دشمنان او، بدون نشان دادن كمترين ضعف و اظهار كوچكترين بهانه اى، جهاد كرد. او پيشواى پرهيزگاران و ديده ره جويان بود.
عنه عليه السلام : أرسَلَهُ بوُجوبِ الحُجَجِ ، و ظُهورِ الفَلَجِ ، و إيضاحِ المَنهَجِ ، فبَلَّغَ الرِّسالَةَ صادِعا بِها ، و حَمَلَ علَى المَحَجَّةِ دالاًّ علَيها .
امام على عليه السلام : [خداوند] او را با دلايل لازم (قانع كننده)، و با پيروزى آشكار و براى روشن ساختن راه فرستاد و او پيام خداوند را آشكار و ابلاغ كرد و با راهنمايى كردن مردم، آنان را به راه راست كشاند.
امام على عليه السلام : او را با دليلى بسنده و اندرزى شفابخش و دعوتى جبران كننده فرستاد.
عنه عليه السلام : أرسَلَهُ بالضِّياءِ ، و قَدَّمَهُ في الاصطِفاءِ ، فَرَتَقَ بهِ المَفاتِقَ ، و ساوَرَ بهِ المُغالِبَ ، و ذَلَّلَ بهِ الصُّعوبَةَ ، و سَهَّلَ به
الحُزونَةَ ، حتّى سَرَّحَ الضَّلالَ عن يَمينٍ و شِمالٍ .
امام على عليه السلام : او را با نور و روشنايى فرستاد و در انتخاب و گزينش ، او را مقدّم داشت. به واسطه او گسستگى ها را به هم برآورد و چيره جو را شكست داد و مشكلات را آسان ساخت و نا هموارى ها را هموار كرد، تا جايى كه گمراهى را از راست و چپ دور گردانيد.
عنه عليه السلام : أرسَلَهُ بأمرِهِ صادِعا (ناطِقا) ، و بذِكرِهِ ناطِقا (قاطِعا) ، فأدّى أمينا ، و مَضى رَشيدا ، و خَلَّفَ فِينا رايَةَ الحَقِّ .
امام على عليه السلام : [خداوند] او را براى آشكار كردن فرمان خود و زنده ساختن يادش فرستاد و آن حضرت امانت [الهى ]را گزارد و ره نموده رفت و پرچم حق را در ميان ما باقى گذاشت.
عنه عليه السلام : أشهَدُ أنّ محمّدا عَبدُهُ و رَسولُهُ ، أرسَلَهُ بالدِّينِ المَشهورِ ، و العَلَمِ المأثورِ ، و الكِتابِ المَسطورِ ، و النُّورِ السّاطِعِ ، و الضِّياءِ اللاّمِعِ ، و الأمرِ الصّادِعِ ، إزاحَةً للشُّبُهاتِ ، و احتِجاجا بالبَيِّناتِ ، و تَحذيرا بالآياتِ ، و تَخويفا بالمَثُلاتِ ، و النّاسُ في فِتَنٍ انجَذمَ (انحَذمَ) فيها حَبلُ الدِّينِ .
امام على عليه السلام : گواهى مى دهم كه محمّد بنده و فرستاده خداست. او را با دين شناخته شده و نشانه برگزيده (دست به دست شده) و كتاب نبشته و نور درخشان و روشنى تابان و فرمان آشكار فرستاد تا شبهات را بزدايد و با دلايل روشن، حجّت آورى كند و با آيات و نشانه ها هشدار دهد و از كيفرها و عبرت هاى گذشتگان بترساند و اين در حالى بود كه مردم گرفتار فتنه هايى بودند كه در آنها ريسمان دين از هم گسيخته بود.
عنه عليه السلام ـ و هُو يَلي غُسلَ رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و تَجهيزَهُ ـ : بأبي أنتَ و اُمّي يا رسولَ اللّه ِ ! لَقَدِ انقَطَعَ بمَوتِكَ ما لَم يَنقَطِعْ بمَوتِ غَيرِكَ مِن النُّبُوّةِ و الإنباءِ و أخبارِ السَّماءِ
خَصَّصتَ حتّى صِرتَ مُسَلِّيا عمَّن سِواكَ ، و عَمَّمتَ حتّى صارَ النّاسُ فِيكَ سَواءً ···
بأبي أنتَ و اُمّي ! اذكُرْنا عِندَ رَبِّكَ ،
و اجعَلْنا مِن بالِكَ .
امام على عليه السلام ـ در حالى كه مشغول غسل دادن و آماده كردن پيكر آن حضرت براى كفن و دفن بود ـ فرمود : پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا! با مرگ تو چيزى به پايان رسيد كه با مرگ كسى جز تو به پايان نرسيد : نبوّت و خبر دادن و خبرهاى آسمان
تو چنان در دل ها نشستى كه داغ تو تسلّى بخش هر داغ ديگرى است و چندان در ميان مردم جا باز كردى كه همگان در مصيبت تو ماتم گرفتند···
پدر و مادرم فدايت باد! ما را در نزد
پروردگارت ياد كن و به خاطرمان داشته باش.